در روزهای گذشته، همزمان با روز جهانی کودک، پوستر مجموعه پویانمایی «با بابام» به نویسندگی امیررضا مافی، تهیه‌کنندگی فرزانه فخریان و کارگردانی زینب‌سادات بدری منتشر شد. تولید این مجموعه انیمیشن به عنوان جدیدترین اثر مرکز انیمیشن سوره به نیمه رسیده است و در ۱۰ قسمت هفت دقیقه‌ای آماده نمایش می‌شود. «با بابام» از زاویه دید یک دختر خردسال، داستان‌های روزمره از رابطه خود با پدرش را روایت می‌کند. به همین بهانه گفت‌وگوی کوتاهی با کارگردان جوان این اثر داشته‌ایم.

انیمیشن با بابام اولین اثر انیمیشنی است که شما کارگردانی کرده‌اید. درباره سوابق فعالیت خودتان در حوزه تصویرسازی و انیمیشن‌سازی توضیح می‌دهید؟
من فعالیت هنری‌ام را سال ۱۳۹۴ با کار تصویرسازی شروع و از سال ۱۳۹۷ هم کارم را با استاپ‌موشن‌ترکیب کردم. نتیجه این تلاش‌ها، چند استاپ‌موشن کوتاه بود که اکثراً با تکنیک کات اوت کاغذی دستی اجرا شده بودند، البته کارهایم سبک‌های تصویرسازی متفاوتی داشت. تولید این آثار تجربیات خوبی بودند که در تولید بابابام به کمک من آمدند. من پله‌پله با تصویرها و استاپ‌موشن‌هایی که ساختم رشد کردم. یکی از استاپ‌موشن‌هایم که تیزر یک فیلم سینمایی بود، در جشنواره فجر سال ۱۳۹۸ نامزد سیمرغ هم شد.

از چه تکنیک‌هایی در ساخت با بابام بهره بردید؟
انیمیشن بابابام با تکنیک کات اوت دوبعدی دیجیتال ساخته شده است. با بابام در واقع یک سریال در ۱۰ اپیزود شش دقیقه‌ای است.

کسانی که کار را دیده‌اند، چه عکس‌العملی داشتند و نقد و نظرها چگونه بود؟
البته به این سؤال باید بعد از پخش اثر جواب داد، اما از آنجا که مخاطب اصلی اثر بچه‌ها هستند، حین تولید برای اینکه بازخورد بگیریم، به تعدادی از بچه‌ها بخش‌هایی از انیمیشن را نشان می‌دهیم، خدا را شکر تا به حال بازخوردهای خوب و امیدوارکننده‌ای از آن‌ها گرفته‌ایم. اکثر بچه‌هایی که تماشا می‌کنند، مخصوصاً دختر بچه‌ها، کاملاً احساس می‌کنند خودشان و پدرشان را می‌بینند. آن‌ها به خوبی با داستان ارتباط برقرار می‌کنند که دقیقاً یکی از اهداف ما همین است.

فکر می‌کنید با بابام چه تأثیراتی روی ذهن کودک بگذارد یا بهتر بگویم، قصه‌تان چه هدفی را دنبال می‌کند؟
تأثیرات یک اثر روی ذهن کودک، یک مسئله کاملاً تخصصی است و در حیطه معلومات و تخصص من نیست. من کارگردانم و جواب دقیقی برای آن ندارم. همینطور در مورد هدف قصه، دکتر مافی نویسنده کار، جواب درست‌تری می‌توانند بدهند، اما من اگر بخواهم از منظر خودم به این سؤال جواب بدهم، باید بگویم تلاشم این بوده است که لحظات و خاطرات شیرینی از دیدن این کار در ذهن بچه‌ها بماند و با دیدن آن خوشحال بشوند، با آن همذات‌پنداری کنند و همینطور که یکی از رسالت‌های هنرمند، بازنمایی و ماندگارکردن زیبایی‌هاست، من هم تلاشم این بوده است که این رابطه پدر و دختری را که جزو شیرین‌ترین خاطرات زندگی هر کسی می‌تواند باشد، به خوبی تصویر کنم.

آیا در فرایند ساخت از نظر روان‌شناس کودک هم استفاده شده است؟
من به عنوان کارگردان و طراح کاراکتر و کانسپت کار، وظیفه اصلی‌ام مدیریت‌کردن تصاویر این اثر است و در مورد متن، قصه و محتوا، مطمئن بودم که دکتر مافی و خانم فخریان که کار تولید و نظارت بر متن را به عهده داشته‌اند، کاملاً به مباحث ادبیات، داستان کودک و مسائل تربیتی نیز اشراف دارند و قطعاً تمام ریزه‌کاری‌ها را با اصول استاندارد تربیتی سنجیده‌اند.

به عنوان اولین تجربه کارگردانی از ماحصل کار خود راضی هستید؟
البته که خروجی این کار، محصول مشارکت یک تیم بزرگ است. گرچه به نظر یک کار کوتاه می‌آید، اما تعداد نسبتاً زیادی از همکاران درگیر آن هستند که همگی به بهترین شکل وظیفه خودشان را در خلق این کار انجام داده‌اند. من فقط قسمتی از این اثر بودم که در تمام مراحل و جزئیات کار از همکاران دیگر می‌آموختم و نقاط ضعفم را برطرف می‌کردم. همینطور سعی کردم به بقیه گروه کمک کنم نقاط ضعفی را که به ذهنم می‌رسید، برطرف کنند، بنابراین با توجه به مجموع شرایط، از خروجی کار راضی هستم و برایم آورده‌ها و تجربه‌های مثبتی داشته است. گرچه رضایت نهایی وقتی به دست می‌آید که کار پخش شود و بچه‌ها که مخاطب اصلی آن هستند، دوستش داشته باشند.